Alles weet joot, dat krie' mer schon hin. Bm/D Un 'e zerknittert Polaroid litt he om Desch vüür mir Bm/D Un Papier, dat grau un durchradiert ess. Bm/D Et kohm, wie 't kumme moht, alles em Loot."
Ne Hingerhoff-Romeo
Stiert singe Zeddeel ahn, dä immer noch leer.
Hä weiss, watte schrieve will
nur, dat "Wie" fällt ihm unjewohnt schwer.
Denn alles ess längs jesaat,
Vill ze off driehten se sich em Kreis.
Nur, wat sie ihm noch bedügg
Ess, wat sie höchswahrscheinlich nit weiss.
Hä steht op, jeht raff nohm Fluß
un denk: "Ahm Eng verröht mir't dä Wind,
wie ich et ihr saare soll,
ich wööt su jähn ihre Fründ."
"'T ess alles em Loot, alles em Loot,
Waat aff, du weess sinn:
Alles weet joot, dat krie' mer schon hin. Bm/D Un 'e zerknittert Polaroid litt he om Desch vüür mir Bm/D Un Papier, dat grau un durchradiert ess. Bm/D Et kohm, wie 't kumme moht, alles em Loot."
"'T ess alles em Loot, alles em Loot,
Waat aff, du weess sinn:
Alles weet joot, alles weet joot. Bm/D Un 'e zerknittert Polaroid litt he om Desch vüür mir Bm/D Un Papier, dat grau un durchradiert ess. Bm/D Et kohm, wie 't kumme moht, alles em Loot."